Andakt

Veit om en dal.
Lengst inni botn
røyse seg berget
som vegg i en sal.
Der danse fokket,
der spelle vinden
sin kalde koral.

Vintern e lang.
Islagt ligg vatnet
innunder stupet
som gjømt i et fang.
Står du i månely sed,
lytte du lenge,
anes en ordlaus sang.

Dit har eg gått
stundom når livet
synes meg tungtrødd
og trått.
Lytta til stjernemusikken
- og kanskje forstått.

Helge Stangnes